اكنون كه دوران غيبت امام(عليه السلام) پيش آمده و بناست احكام حكومتى اسلام باقى بماند و استمرار پيدا كند و هرج و مرج روا نيست، تش يكل حكومت لازم مي آيد. عقل هم به ما حكم مي كند كه تشكيلات لازم است تا اگر به ما هجوم آوردند بتوانيم جلوگيرى كنيم، اگر به نواميس مسلمين تهاجم كردند، دفاع كنيم. شرع مقدس هم دستور داده كه بايد هميشه در برابر اشخاصى كه مي خواهند به شما تجاوز كنند براى دفاع آماده باشيد. براى جلوگيرى از تعديات افراد نسبت به كيديگر هم حكومت و دستگاه قضايي و اجرا ىي لازم است.
چون اين امور به خودى خود صورت نمي گيرد، بايد حكومت تشكيل داد چون تشكيل حكومت و اداره جامعه بودجه و ماليات مي خواهد، شارع مقدس بودجه و انواع مالياتش را نيز تعيين نموده است مانند خراجات، خمس، زكات، و غيره.
اكنون كه شخص معينى از طرف خداى تبارك و تعالى براى احراز امر حكومت در دوره غيبت تعيين نشده است، تكليف چيست؟ آيا بايد اسلام را رها كنيد؟ ديگر اسلام نمي خواهيم؟ اسلام فقط براى دويست سال بود؟ يا اين كه اسلام تكليف را معين كرده است، ولى تكليف حكومتى نداريم؟ معناى نداشتن حكومت اين است كه تمام حدود و ثغور مسلمين از دست برود و ما با بي حالى دست روى دست بگذاريم كه هر كارى مي خواهند بكنند. و ما اگر كارهاى آنها را امضا نكنيم، رد نمي كنيم. آيا بايد اين طور باشد؟ يا اين كه حكومت لازم است و اگر خدا شخص معينى را براى حكومت در دوره غيبت تعيين نكرده است، لكن آن خاصيت حكومتى را كه از صدر اسلام تا زمان حضرت صاحب(عليه السلام) موجود بود، براى بعد از غيبت هم قرار داده است. اين خاصيت كه عبارت از علم به قانون و عدالت باشد، در عده بي شمارى از فقهاى عصر ما موجود است. اگر با هم اجتماع كنند، مي توانند حكومت عدل عمومى در عالم تشكيل دهند.

امام خميني(ره)