دليل زيارت حرم اهل بيت چيست ؟
دلايل به زيارت رفتن حرمها و قبور ائمه معصومين عليهم السلام اين است که :
1. توجه آن عزيزان به آن مكانها بيشتر است.
2. با وجودى كه خداوند همه جا هست ولى توجه خداوند به حرم معصومين و بعضى از مكانها بيشتر است. شايد بتوان دليل وملاک آن را، از آيه اي در قرآن استفاده کرد: راجع به مسجد قبا قرآن مىفرمايد: فِيهِ رِجالٌ يُحِبُّونَ أَنْ يَتَطَهَّرُوا در آن، كسانى هستند كه دوست دارند پاك شوند.
و اين ملاك در هر مكانى باشد. بيشتر مورد توجه خداوند قرار مىگيرد و حرم معصومين يكى از بارزترين مصاديق اين آيه شريفه است. زيرا در سال ميليونها انسان براى توبه و ارتباط با خداوند در اين مكانها حاضر مىشوند.
3. انسانهاى معمولى در حدى نيستند كه در هر زمان و مكانى بتوانند با خداوند و يا اولياء الهى رابطه برقرار كنند، لذا سفارش شده كه در مكانهاى مقدس و زمانهاى حساس مثل شب جمعه، شب قدر، روز عرفه و... بر اين كار اهتمام ورزند.
4. زيارت قبور و حرم اهلبيت و بزرگان موجب زنده نگهداشتن آنها مىگردد. امروزه اثرى از يزيد و شمر و ابوسفيان و امثال آنها نيست ولى اهتمام مسلمين و مؤمنين بر ساخت حرم و زيارت معصومين، موجب گشته كه اولياء الهى هميشه زنده و مطرح باشند و اين خود يكى از مصاديق تعظيم شعائر الهى است.
ثالثا: منظور سائل از اين جمله که : راه ارتباط ما باامامان، از طريق روح است ، چيست؟
اگر منظور اين است که ارتباط ما با ايشان جسمي نيست؛ بله ،و زيارت ; يعني به حضور كسي رفتن و او را ملاقات نمودن . زيارت پيشوايان و بزرگان دين نيز به همين معناست . از اين رو زيارت به محض رفتن به حرم ائمه عليهم السلام و يا بزرگان ديگر و سلام بر آنان تحقق مي يابد. ولو اينکه خود ايشان ديده نمي شوند. پس هدف زيارت برقراري ارتباط با معصومين و اولياء الله است.
رابعا؛ اينکه مطرح شده براي روح زمان و مکان مطرح نيست؛ پس لازم نيست که به حرم امامان برويم؛ پاسخ اين است که بله از هر مکاني با ايشان مي توان ارتباط بر قرار کرد، اما از چند نکته غافل نشويم:
1- مسلماً زيارت پيامبر اكرم(ص) و ائمه معصومين(ع) داراى آثار و اجر فراوان است و عرض ارادت به آنان و به زيارت آنان رفتن نوعى ارتباط معنوى بين زائر و ائمه(ع) مىباشد. بنا به آن چه از روايات استفاده مىشود ائمه معصومين(ع) حاضر و ناظر بر اعمال ما هستند و به خصوص عنايت خاصى نسبت به كسانى كه به زيارت قبورشان مىروند دارند. از پيامبر اكرم(ص) نقل شده كه:
«من زارنى بعد وفاتى كان كمن زارنى فى حياتى وكنت له شهيداً و شافعاً يوم القيامه؛ هر كس مرا بعد از وفاتم زيارت كند مثل كسى است كه در زمان حيات من مرا زيارت كرده است و من شاهد براى او و شفاعت كننده در روز قيامت خواهم بود»(بحار به نقل از كاملالزيارات، ج 97، ص 143).
و در زيارت اذن دخول به حرم پيامبر(ص) و ائمه معصومين(ع) مىگوييم: «واعلم ان رسولك و خلفائك(ع) احياء عندك يرزقون يرون مقامى و يسمعون كلامى و يردون سلامى؛ من مىدانم كه پيامبر تو و خليفههاى تو زنده هستند در نزد تو و متنعم هستند و مىبينند جايگاه مرا و مىشنوند كلام مرا و جواب مىدهند سلام مرا».
2- روايات فراوانى در خصوص زيارت تكتك امامان به خصوص سالار شهيدان آقااباعبدالله الحسين(ع) وارد شده است. از جمله امام صادق(ع) مىفرمايد: «زيارت قبر امام حسين(ع) از بهترين اعمال است» و در حديث ديگرى مىفرمايد: «من ارادالله به الخير قذف فى قلبه حب الحسين و حب زيارته و من ارادالله به السوء قذف فى قلبه بغض الحسين و بغض زيارته؛ هرگاه خداوند اراده خيرى به بنده خود كند در قلب او محبت امام حسين(ع) و زيارت او را قرار مىدهد» (وسائل الشيعه، ج 14، باب استجاب زياره الحسين(ع)».
3- زيارت از مظاهر حب است. شكى نيست كه اهل بيت(عليهمالسلام) محبتشان از جهات مختلف بر ما لازم و واجب است. پيامبر اكرم(صلىالله عليه) فرمود: «أحبوا اهل بيتي لحبي»؛ مستدرك حاكم، ج 3، ص 149.؛ «اهل بيتم را به جهت دوستى من دوست بداريد». لذا همانگونه كه محبت پيامبر(صلىاللهعليه) واجب است، محبت اهل بيتش هم لازم است.
از طرفى ديگر مىدانيم كه حب، مظاهر و بروز دارد، و تنها در اطاعت و دوستى قلبى خلاصه نمىشود. يكى از اين مظاهر، زيارت قبر آنان است.
4- زيارت قبور اولياى الهى از اهل بيت پيامبر(صلى الله عليه) پرداخت اجر و مزد رسالت است. خداوند متعال مىفرمايد: «قُل لَا أَسأَلُكُم عَلَيهِ أَجراً إِلَّا المَوَدَّةَ فِي القُربَى»؛ شورى (42)، آيه 23.؛ «بگو: من از شما اجر رسالت نمىخواهم جز اين كه مودت مرا در حق خويشاوندانم منظور بداريد.» يكى از مصاديق مودت ذوى القربى، زيارت قبور آنان است.
5- زيارت قبور اولياى الهى تعبيرى از عمق ارتباط انسان با خط اولياى خداوند متعال است.
6- زيارت اولياى الهى در حقيقت تجديد عهدى با آنها است. مىدانيم كه هر يك از امامان بر ما ولايت دارند و ما هم بايد ولايت آنان را پذيرفته و با آنان بيعت نماييم. اين بيعت تنها با گفتن نيست، بلكه بايد بيعت قلبى خود را ابراز نماييم، كه در حال حاضر با زيارت قبور آنها و حضور در كنار مرقد شريفشان صورت مىگيرد.
لذا در روايتى از امام رضا(عليهالسلام) آمده: «همانا براى هر امامى عهدى بر گردن اوليا و شيعيانشان است كه وفاى به آن عهد و حسن اداى آن، زيارت قبور آنان است».(تهذيب الاحكام، ج 6، ص 78و79).
7- حضور در كنار قبر اولياى خدا انسان را از جنبه روحى و معنوى زنده كرده و روح تازهى معنوى به انسان افاضه مىكند.
8- با اين عمل، اولياى الهى نيز ما را دوست مىدارند كه خود سبب نزول بركات بر ما مىگردد.
9- زيارت كردن و قرار گرفتن در كنار قبور اولياى الهى، ما را به ياد فداكارىهاى آنان انداخته و لذا با خداى خود پيمان مىبنديم كه مانند آنان باشيم.
10- زيارت قبور اولياى الهى در حقيقت اعلان عملى به ادامه دادن راه آن بزرگان و انزجار و تبرى از دشمنان آنان است.
استحباب زيارت از زبان اهل سنت .
از اهل سنت روايات بسيارى در صحاح و مسانيد، دربارهى اصل زيارت قبر پيامبر(صلىاللهعليه) و استحباب آن ذكر كردهاند. اينك به برخى از آنها اشاره مىكنيم:
1. عبدالله بن عمر از پيامبر(صلىاللهعليه) نقل كرده كه فرمود: «من زار قبرى وجبت له شفاعتى»؛ سنن دارقطنى، ج 2، ص 278، ح 194 ؛ السنن الكبرى، بيهقى، ج 5، ص 245.؛ «هر كس به زيارت قبر من آيد شفاعتم بر او واجب مىشود.»
2. و نيز از پيامبر(صلىاللهعليه) نقل شده كه فرمود: «من جآءنى زائراً لاتعمله إلّا زيارتى كان حقّاً علىّ أن أكون له شفيعاً يوم القيمة»؛ المعجم الكبير، طبرانى، ج 12، ص 225، ح 13149.؛ «هر كس براى زيارت نزد من آيد و تنها كار او زيارت من باشد، بر من سزاوار است كه شفيع او در روز قيامت شوم.»
3. و نيز نقل كرده كه فرمود: «من حج فزار قبرى بعد وفاتى كان كمن زارنى فى حياتى»؛ المعجم الكبير، ج 12، ص 310، ح 13497 ؛ سنن دارقطنى، ج 2، ص 278، ح 192؛ «هر كس حج به جاى آورد و قبر مرا بعد از وفاتم زيارت كند، مثل كسى است كه مرا در زمان حياتم زيارت كرده است.»
منبع: پرسمان دانشجويي
.