از محل تلاقي ايستگاه حسینیه با جاده اهواز- خرمشهر يك جاده شوسه خاكي به سمت جنوب غربي امتداد مي‌يابد كه پس از رسيدن به نوار مرزي و پاسگاه مرزي ايران موسوم به پاسگاه حداد(كيلومتر25)، از شمال پاسگاه گارد مرزي عراق موسوم به پاسگاه زيد، وارد خاك عراق مي‌شود که به جاده زید(حسینیه) موسوم است و در طول جنگ برای سپاه سوم ارتش عراق، اهمیتی زیادی داشت و از طرفی یکی از محورهای مهم عملیاتی قرارگاه فتح در مرحله دوم عملیات بیت‌المقدس و آزادسازی خرمشهر بود. زید یکی از اولین مناطقی بود که برای ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر مورد توجه قرار گرفت و با ورود رزمندگان به داخل نوار مرزي شرق بصره در عملیات رمضان، جاده زيد به عنوان معبر ورودي و نقطه شاخص براي دو محور شمالي و جنوبي عرصه نبرد از 22 تير تا 8 مرداد 1361 شناخته مي‌شد. این منطقه در عملیات رمضان در محدوده عملیاتی قرارگاه فتح قرارداشت و نیروهایی متشکل از لشکر 92 زرهی ارتش و تیپ‌های14‌ امام‌حسین(ع)، 25‌ کربلا و 17 علی‌ابن‌ابیطالب(ع) به سرعت در مواضع دشمن پیش‌روی کرده و  از این محور خود را به نهر کتیبان رساندند. با به بن‌بست رسیدن عملیات رمضان پاسگاه زید عراق در تصرف نيروهاي ايراني باقي ماند اما دشمن با سرعت، اقدام به رهاسازی آب نمود و این منطقه را به‌کلی به زیر آب برد، لذا از سال1361 تا 1364 اقدام مهمی در اين منطقه انجام نشد تا اينکه در سال 1365 رزمندگان عمليات بزرگ كربلاي 5 را در همين آب‌گرفتگي عليه موانع دشمن در شرق بصره شروع كردند. این منطقه در بهار1367 توسط ارتش عراق بازپس گرفته شد و همين پاسگاه مرزي و جاده منتهی به آن در تابستان سال 1367 يكي از محورهاي هجوم مجدد دشمن پس از پذیرش قطعنامه 598، براي دست‌يابي به جاده اهواز– خرمشهر بوده است.

منبع: اطلس جغرافياي حماسي 1