بیمارستان صحرایی امام‌حسین(ع) در کیلومتر‌7 جاده شهید شرکت(جاده انشعابی از شرق جاده اهواز– خرمشهر و بین ایستگاه حسینیه و دارخوین) قرار دارد. این بیمارستان صحرایی در سال 1361 در ابتدا به صورت سوله‌هایی با آهن و پلیت ساخته شد که بعدها و همزمان با عملیات کربلای4، بیمارستانی بتونی و با مساحت 3551 مترمربع در کنار آن احداث و به بهره‌برداری رسید. اين بيمارستان که توسط وزارت‌ مسكن و شهرسازي و قرارگاه مهندسي خاتم‌الانبياء(ص)جهت پشتيباني و مداواي مجروحين عمليات كربلاي 5 و عمليات والفجر 8 ساخته شد، توسط بهداری رزمی جنوب اداره می‌شد. این بیمارستان که با ارتفاع 5/1متر خاك کاملا استتار و با 5/0متر ماسه و قطعات بتوني در برابر بمباران و موشکباران مقاوم شده بود، یکی از مجهزترین بیمارستان‌ها در نوع خود بود و در آن تقریباً تمامی امکانات یک بیمارستان شهری تدارک دیده شده بود و علاوه بر پذيرش مجروحين جنگي، مصدومين شيميايي را نيز پذيرش مي‌كرد. این بیمارستان به گونه‌ای مجهز شده بود كه داراي رادیولوژی، بانک خون، 8 اتاق عمل، 25 تخت اورژانس براي مجروحين عادي و 20 تخت اورژانس براي مصدومين شيميايي، داروخانه، بخش ICU و آزمايشگاه،1450 نفر پزشك و كادر مرتبط پزشكي و120 نفر كادر اجرايي بود. از همان بدو شروع به كار و راه‌اندازي، قسمت‌هاي مختلف اين بيمارستان استعداد لازم را جهت ارائه خدمات درماني به مجروحين، به‌دست آورد. به طوري كه محل اورژانس آن كه از دو سالن عمود بر هم تشكيل مي‌شد، در موقع پدافند به عنوان نقاهتگاه و در هنگام آفند، به عنوان  اورژانس براي پذیرش مجروحين بدحال، مورد استفاده قرار می‌گرفت. مناطق زیر پوشش این بیمارستان صحرایی از خرمشهر(محلّی که رودخانه کارون،آبادان را از خرمشهر جدا می‌کند) تا زید و در صورت نیاز حداکثر تا صحرای کوشک امتداد می‌یافت. اورژانس‌های مستقر در محورهای عملیاتی شلمچه، زید، کوشک، طلائیه و خرمشهر، مجروحین خود را از طریق جاده‌های خرمشهر، شهید صفوی، امام رضا(ع) و زید به این بیمارستان منتقل  می‌کردند. در سال 1367 و پس از پذیرش قطعنامه598، در جریان هجوم مجدد ارتش عراق به جاده اهواز- خرمشهر و سه‌راه حسینیه، بیمارستان امام‌حسین(ع) در آستانه سقوط قرارگرفت و دشمن تا 2 کیلومتری این بیمارستان پیش‌روی نمود. این بیمارستان در طول جنگ منشاء خدمات بسیار ارزنده‌ای به رزمندگان اسلام بود و نقش بسیار مهمی را در مداوای مجروحین جنگی و خصوصاً مصدومين ناشي از بمباران شيمیايي دشمن ایفا نمود.

منبع: اطلس‌ جغرافیای‌حماسی 1