دارخوین

   
شهر: شادگان
استان: خوزستان
کشور: ايران

دارخوین شهرک و روستایی در 44 کیلومتری شمال آبادان است که ما بین رود کارون و جاده آبادن – اهواز قرار دارد. شهرک دارخوین متعلق به کارکنان سازمان انرژی‌اتمی بود که در تأسیسات دارخوین واقع در 3 كيلومتري جنوب دارخوين و در حاشيه كارون فعالیت می‌کردند. در سال1356 براساس قراردادی 2 میلیارد دلاری، فرانسه متعهد بود که دو نیروگاه اتمی 900 مگاواتی در دارخوین برای تولید برق احداث کند که پس از پیروزی انقلاب این قرارداد لغو شد. با آغاز جنگ و تسلط سپاه سوم ارتش عراق بر شرق كارون در محدودة روستاي مارِد، جبهه مهمي در شمال منطقه نبرد به منظور جلوگيري از پيش‌روي دشمن تشكيل شد كه به خاطر قرار داشتن روستاي دارخوين در عقبه آن به «جبهه دارخوين» مشهور شد. این منطقه مركز ثقل فشار واحدهای ارتش عراق براي تصرف سه راه حساس شادگان- آبادان- ماهشهر و تصرف شهرهای اهواز و آبادان بود. بر این اساس لشكر3 زرهي ارتش عراق درنظر داشت تا ضمن تصرف كامل حاشيه غربي كارون در حدفاصل سلمانيه تا خرمشهر به کمک لشكر5 مكانيزه از طریق جبهه فارسیات تمام ساحل غربي كارون از حدفاصل خرمشهر تا اهواز را تصرف نماید. لذا جبهه دارخوين ضمن تحمل فشار از سلمانيه(خط شير)، به طور مداوم ناچار بود از رسيدن دشمن به كارون در حدفاصل جبهه فارسيات تا سلمانيه ممانعت كند. در مجموع جبهه دارخوين در خطوطي ناپيوسته، موظف بود منطقه‌اي به طول 60 كيلومتر را حفاظت نمايد. از اواخر سال 1359رزمندگان جبهه دارخوین با اعلام آمادگی برای حمله به دشمن، بر اجرای آن اصرار می‌ورزیدند. همین اصرار موجب عملیات فرماندهی کل قوا در 21/3/1360 شد که طی آن نیروهای خودی منطقه‌ای به طول 3 کیلومتر را آزاد کردند. در عملیات ثامن‌الائمه(ع) رزمندگان از همین جبهه به مواضع دشمن یورش برده و با پیش‌روی تا پل قصبه، این پل را منهدم کردند. در جریان عملیات بیت‌المقدس رزمندگان ارتش با انتقال 1200متر پل"پی ان پی" از دزفول به دارخوین و احداث 5 پل نظامی بر روی کارون در غرب دارخوین(موسوم به پل پیروزی)، غافلگیرانه به پهلوی دشمن زدند و تا جاده اهواز– خرمشهر پیش رفتند. از آنجاکه شهرک دارخوین محل آموزش و استقرار لشکر 14 امام‌حسین(ع)و تأسیسات انرژی اتمی محل استقرار لشكر17علي‌بن‌ابيطالب(ع)، تيپ قمر‌بني‌هاشم(ع) و تیپ زرهي سپاه در طول جنگ بود، بارها توسط دشمن مورد حمله هوایی قرار گرفت که منجر به شهادت تعدادی از رزمندگان شد.

منبع: اطلس جغرافياي حماسي 1

نمایش نقشه