پایگاه اطلاع رسانی شمسا در نظر دارد به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم و عزاداری سید و سالار شهیدان امام حسین (ع) و یاران صدیق و با وفایش مجموعه ای از مطالب با موضوع امام حسین و واقعه عاشورا برگرفته از کتاب همراه عاشورائیان تالیف و تنظیم آقایان محمد فرد و مهدی قربانی انتشارات همراهان جوان منتشرکند.
إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبادَةُ التُّجارِ، وَ إنَّقَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبادَةُ
الْعَبْيدِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبادَةٌ الْأحْرارِ، وَ هِيَ أفْضَلُ الْعِبادَةِ.
همانا عدّه اى خداوند متعال را به جهت طمع و آرزوى بهشت عبادت مي کنند
که آن يك معامله و تجارت خواهد بود و عدّه اى ديگر از روى ترس خداوند را
عبادت و ستايش مي کنند که همانند عبادت و اطاعت نوکر از ارباب باشد و
طائفه اى هم به عنوان شكر و سپاس از روى معرفت، خداوند متعال را عبادت
و ستايش مي نمايند و اين نوع، عبادت آزادگان است که بهترين عبادات
مي باشد.
إنَّ أجْوَدَ النّاسِ مَنْ أعْطى مَنْ لا يَرْجُوهُ، وَ إنَّ أعْفَى النّاسِ مَنْ عَفى عَنْ قُدْرَة،
وَ إنَّ أَوْصَلَ النّاسِ مَنْ وَصَلَ مَنْ قَطَعَهُ.
همانا سخاوتمندترين مردم آن کسى است که کمك نمايد به کسى که اميدى
به وى نداشته است و بخشنده ترين افراد آن شخصى است که نسبت به ظلم
ديگرى با آن که توان انتقام دارد گذشت نمايد. صله رحم کننده ترين مردم
و ديد و بازديد کننده نسبت به خويشان، آن کسى ست که صله رحم نمايد با
کسى که با او قطع رابطه کرده است.
النّاسُ عَبيدُالدُّنْيا، وَ الدّينُ لَعِبٌ عَلى ألْسِنَتِهِمْ، يَحُوطُونَهُ ما دارَتْ بِهِ مَعائِشَهُمْ،
فَإذا مُحِصُّوا بِالْبَلاء قَلَّ الدَّيّانُونَ.
افراد جامعه بنده و تابع دنيا هستند و مذهب، بازيچه زبانشان گرديده است و
براى امرار معاش خود، دين را محور قرار داده اند و سنگ اسلام را به سينه
مي زنند. پس اگر بلايي همانند خطر مقام و رياست، جان، مال، فرزند و
موقعيّت، ... انسان را تهديد کند، خواهى ديد که دين داران واقعى کمياب
خواهند شد.
إنَّ الْمُؤْمِنَ لا يُسىءُ وَ لا يَعْتَذِرُ، وَ الْمُنافِقُ کُلَّ يَوْم يُسىءُ وَ يَعْتَذِرُ.
همانا شخص مؤمن خلاف و کار زشت انجام نمي دهد و عذرخواهى هم
نمي کند، ولى فرد منافق هر روز مرتكب خلاف و کارهاى زشت مي گردد و
هميشه عذرخواهى مي نمايد.
إعْمَلْ عَمَلَ رَجُل يَعْلَمُ أنّه مأخُوذٌ بِالاْجْرامِ، مُجْزى بِالاْحْسانِ.
کارها و امور خود را همانند کسى تنظيم کن و انجام ده که مي داند و مطمئن
است که در صورت خلاف تحت تعقيب قرار مي گيرد و مجازات خواهد شد و
در صورتى که کارهايش صحيح باشد پاداش خواهد گرفت.
عِباداللهِ! لا تَشْتَغِلُوا بِالدُّنْيا، فَإنَّ الْقَبْرَ بَيْتُ الْعَمَلِ، فَاعْمَلُوا وَ لا تَغْعُلُوا.
اى بندگان خدا، خود را مشغول و سرگرم دنيا و تجمّلات آن قرار ندهيد که
همانا قبر، خانه اى است که تنها عمل صالح در آن مفيد و نجات بخش
مي باشد، پس مواظب باشيد که غفلت نكنيد.
لا تَقُولَنَّ فى أخيكَ الْمُؤمِنِ إذا تَوارى عَنْكَ إلاّ مِثْلَ ماتُحِبُّ أنْ يَقُولَ فيكَ إذا
تَوارَيْتَ عَنْهُ.
سخنى که ناراحت کننده باشد پشت سر دوست و برادر خود مگو، مگر آن
که دوست داشته باشى که همان سخن پشت سر خودت گفته شود.
يا بُنَىَّ! إيّاكَ وَظُلْمَ مَنْ لايَجِدُ عَلَيْكَ ناصِراً إلاّ اللهَ.
بپرهيز از ظلم و آزار رساندن نسبت به کسى که ياورى غير از خداوند متعال
نمي يابد.
إنّي لا أري الْمَوْتَ إلاّ سَعادَة، وَ لاَ الْحَياةَ مَعَ الظّالِمينَ إلاّ بَرَماً.
به درستى که من از مرگ نمي هراسم و آن را جز سعادت نمي بينم، و زندگى با
ستمگران و ظالمان را عار و ننگ مي شناسم.
مَنْ لَبِسَ ثَوْباً يُشْهِرُهُ کَساهُ اللهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ ثَوْباً مِنَ النّارِ.
هرکس لباس شهرت و انگشت نما از هر جهت- - بپوشد، خداوند او را در روز
قيامت لباسى از آتش مي پوشاند.
أنَا قَتيلُ الْعَبَرَةِ، لايَذْکُرُنى مُؤْمِنٌ إلاّ اِسْتَعْبَرَ.
من کشته گريه ها و اشك ها هستم، هيچ مؤمنى مرا ياد نمي کند مگر آن که
عبرت گرفته و اشك هايش جارى خواهد شد.
لَوْ شَتَمَنى رَجُلٌ فى هذِهِ الاُْذُنِ، وَ أَوْمى إلىَ الْيُمْنى، وَ اعْتَذَرَ لى فىِ الاُْخْرى
لَقَبِلْتُ ذلِكَ مِنْهُ، وَ ذلِكَ أَنَّ أَميرَ الْمُؤْمِنينَ )ع( حَدَّثَنى أَنَّهُ سَمِعَ جَدّى رَسُولَ
اللهِ )ص( يَقُولُ: لا يَرِدُ الْحَوْضَ مَنْ لَمْ يَقْبَلِ الْعُذرَ مِنْ مُحِقٍّ أَوْ مُبْطِل.
چنانچه با گوش خود بشنوم که شخصى مرا دشنام مي دهد و سپس معذرت
خواهى او را بفهمم، از او مي پذيرم و گذشت مي نمايم، چون که پدرم
اميرالمؤمنين على )ع( از جدّم رسول خدا )ص( روايت نمود: کسى که پوزش و
عذرخواهى ديگران را نپذيرد، بر حوض کوثر وارد نخواهد شد.
مَنْ أعْظَمُ النّاسِ قَدْراً؟
مَنْ لَمْ يُبالِ الدُّنْيا فى يَدَيْ مَنْ کانَتْ.
از حضرت سؤال شد: با شخصيت ترين افراد چه کسى است؟
فرمود: آن کسى است که اهميّت ندهد که دنيا در دست چه کسى مي باشد.
مَنْ عَبَدَاللهَ حَقَّ عِبادَتِهِ، آتاهُ اللهُ فَوْقَ أمانيهِ وَ کِفايَتِهِ.
هرکس خداوند متعال را با صداقت و خلوص، عبادت و پرستش نمايد، خداى
متعال او را به بهترين آرزوهايش مي رساند و امور زندگي اش را تأمين مي نمايد.
احْذَرُوا کَثْرَةَ الْحَلْفِ، فِإنَّهُ يَحْلِفُ الرَّجُلُ لِعَلَل أرَبَعَ:
إمّا لِمَهانَة يَجِدُها في نَفْسِهِ، تَحُثُّهُ عَلى الضَّراعَةِ إلى تَصْديقِ النّاسِ إيّاهُ.
وَ إمّا لِعَىّ في الْمَنْطِقِ، فَيَتَّخِذُ الاْيْمانَ حَشْواً وَصِلَةً لِكَلامِهِ.
وَ إمّا لِتُهْمَة عَرَفَها مِنَ النّاسِ لَهُ، فَيَرى أَنَّهُمْ لايَقْبَلُونَ قَوْلَهُ إلاّ بِالْيَمينِ.
وَ إمّا لاِرْسالِهِ لِسانَهُ مِنْ غَيْرِ تَثْبيت.
خود را از قسم و سوگند برهانيد که همانا انسان به جهت يكى از چهار علّت
سوگند ياد مي کند:
در خود احساس سستى و کمبود دارد، به طورى که مردم به او بى اعتماد
شده اند، پس براى جلب توجّه مردم که او را تصديق و تأييد کنند، سوگند
مي خورد.
و يا آن که گفتارش معيوب و به دور از حقيقت است، و مي خواهد با سوگند،
سخن خود را تقويت و جبران کند.
و يا در بين مردم متّهم است به دروغ و بى اعتمادى پس مي خواهد با
سوگند و قسم خوردن جبران ضعف نمايد.
و يا آن که سخنان و گفتارش متزلزل است هر زمان به نوعى سخن مي گويد
و زبانش به سوگند عادت کرده است.
أيُّما إثْنَيْنِ جَرى بَيْنَهُما کَلامٌ، فَطَلِبَ أَحَدُهُما رِضَى الاْخَرِ، کانَ سابِقَهُ إلىَ
الْجَنّةِ.
چنانچه دو نفر با يكديگر نزاع و اختلاف نمايند و يكى از آن دو نفر، در صلح و
آشتى پيش قدم شود، همان شخص سبقت گيرنده، جلوتر از ديگرى به بهشت
وارد مي شود.
وَ اعْلَمُوا إنَّ حَوائِجَ النّاسِ إلَيْكُمْ مِنْ نِعَمِ الله عَلَيْكُمْ، فَلا تَميلُوا النِّعَمَ فَتَحَوَّلَ
نَقِماً.
توجّه داشته باشيد که احتياج و مراجعه مردم به شما از نعمت هاي الهى است،
پس نسبت به نعمت ها روى، بر نگردانيد؛ وگرنه به نقمت و بلا گرفتار خواهد
شد.
يَا ابْنَ آدَم! اُذْکُرْ مَصْرَعَكَ وَ مَضْجَعَكَ بَيْنَ يَدَي اللهِ، تَشْهَدُ جَوارِحُكَ عَلَيْكَ يَوْمَ
تَزِلُّ فيهِ الْأقْدام.
اى فرزند آدم! به ياد آور لحظات مرگ و خوابگاه خود را در قبر، همچنين به
ياد آور که در پيشگاه خداوند قرار خواهى گرفت و اعضاء و جوارحت بر عليه تو
شهادت خواهند داد، در آن روزى که قدم ها لرزان و لغزان مي باشد.
مُجالَسَةُ أهْلِ الدِّناءَةِ شَرٌّ، وَ مُجالَسَةُ أهْلِ الْفِسْقِ ريبَةٌ.
هم نشيني با اشخاص پست و رذل سبب شرّ و بدبختي خواهد گشت، و
هم نشيني و مجالست با معصيت کاران موجب شكّ و بدبينى خواهد شد.
إنَّ اللهَ خَلَقَ الدُّنْيا لِلْبَلاءِ، وَ خَلَقَ أهْلَها لِلْفَناءِ.
به درستى که خداوند متعال دنيا و اموال آن را براى آزمايش افراد آفريده
است، و همچنين موجودات دنيا را جهت فنا و انتقال از اين دنيا به جهانى
ديگر آفريده است.
لا يَأمَنُ يوم الْقِيامَةِ إلاّ مَنْ قَدْ خافَ اللهَ في الدُّنْيا.
کسى در روز قيامت از شدائد و احوال آن در امان نمي باشد، مگر آن که در دنيا
از خداوند متعال ترس داشته باشد و اهل گناه و معصيت نگردد. -
لِكُلِّ داء دَواءٌ، وَ دَواءُ الذُّنُوبِ الإسْتِغْفار.
براى هر غم و دردى درمان و دوايي است و جبران و درمان گناه، طلب مغفرت
و آمرزش از درگاه خداوند مي باشد.
مَنْ قَرَءَ آيَةً مِنْ کِتابِ الله عَزَّ وَ جَلَّ فى صَلاتِهِ قائِماً، يُكْتَبُ لَهُ بِكُلِّ حَرْف مِأةُ
حَسَنَة.
هرکس آيه اى از قرآن را در نمازش تلاوت نمايد، خداوند متعال در مقابل هر
حرفى از آن يك صد حسنه در نامه اعمالش ثبت مي نمايد.
سَبْعَةُ أشْياء لَمْ تُخْلَقْ فى رَحِم:
فَأوّلُها آدَمُ )ع( ثُمَّ حَوّاء، وَ الْغُرابُ، وَ کَبْشُ إبْراهيم )ع(، وَ ناقَةُ اللهِ، وَ عَصا مُوسى
)ع(، وَ الطَّيْرُالَّذى خَلَقَهُ عيسي بْنُ مَرْيَم )ع(.
آن هفت موجودى که بدون خلقت در رحم مادر، آفريده شده اند، عبارتند از:
حضرت آدم )ع( و همسرش حوا، و کلاغى که براى راهنمائى دفن هابيل آمد،
و گوسفندى که براى قربانى، به جاى حضرت اسماعيل )ع( آمد، و شترى که
خداوند براى پيامبرش، حضرت صالح فرستاد، و عصاى حضرت موسى )ع(، و
هفتمين موجود آن پرنده اى بود که توسّط حضرت عيسى )ع( آفريده شد.
إنَّ اَعْمالَ هذِهِ الاُْمَّةِ ما مِنْ صَباح إلاّ و تُعْرَضُ عَلَى اللهِ تَعالى.
همانا نامه کردار و اعمال اين امّت، در هر صبحگاه بر خداوند متعال عرضه
مي گردد.
إجْتَنِبُوا الْغِشْيانَ في اللَّيْلَةِ الَّتى تُريدُون فيها السَّفَرَ، فإنَّ مَنْ فَعَلَ ذلِكَ، ثُمَّ رُزِقَ
وَلَدٌ کانَ جَوّالَةً.
در آن شبى که قصد مسافرت داريد، با همسر خود زناشوئى نكنيد، که چنانچه
عمل زناشوئى انجام گردد و در آن زمان فرزندى منعقد شود، بسيار متحرّك و
افكارش مغشوش مي باشد.
الرّکْنُ الْيَماني بابٌ مِنْ أبْوابِ الْجَنَّةِ، لَمْ يَمْنَعْهُ مُنْذُ فَتَحَهُ، وَ إنَّ ما بَيْنَ الرُّکْنَيْنِ
الأسْوَد وَ - الْيَماني مَلَكٌ يُدْعى هُجَيْرٌ، يُؤَمِّنُ عَلى دُعاءِالْمُؤْمِنينَ. -
رُکن يَمانىِ کعبه الهى، دربى از درب هاي بهشت است و مابين رکن يمانى و
حجرالأسود ملك و فرشته اى است که براى استجابت دعاى مؤمنين آمين
مي گويد.
إنَّ الْغِنى وَ اْلِعزَّ خَرَجا يَجُولانِ، فَلَقيا التَّوَکُلَّ فَاسْتَوْطَنا.
عزّت و بى نيازى هر دو شتاب زده به دنبال پناهگاهى مي دويدند، چون به
توکّل برخورد کردند، آرامش پيدا نموده و آن را پناهگاه خود قرار دادند.
مَا الْفَضْلُ؟ -
مُلْكُ اللِّسانِ، وَ بَذْلُ الاْحْسانِ.
قيلَ: فَمَا النَّقْصُ؟ -
التَّكَلُّفُ لِما لا يُعنيكَ.
از حضرت سؤال شد: کرامت و فضيلت انسان در چيست؟
فرمود: کنترل و در اختيار داشتن زبان و سخاوت داشتن.
سؤال شد: نقص انسان در چيست؟
فرمود: خود را واداشتن بر آنچه که مفيد و سودمند نباشد.
مَنْ نَفَّسَ کُرْبَةَ مُؤْمِن، فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ کَرْبَ الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ.
هرکس گره اى از مشكلات مؤمنى باز کند و مشكلش را برطرف نمايد، خداوند
متعال مشكلات دنيا و آخرت او را اصلاح مي نمايد.
مَنْ والانا فَلِجَدّى )ص( والى، وَ مَنْ عادانا فَلِجَدّى عادى.
هر که ما را دوست بدارد و پيرو ما باشد، پس دوستى و محبّتش به جهت جدّم
رسول خدا )ص( مي باشد، و هرکس با ما دشمن و کينه توز باشد، پس دشمنى
و مخالفت او به جهت جدّم رسول خدا )ص( خواهد بود.
يَا ابْنَ آدَمَ! أُذْکُرْ مَصارِعَ آبائِكَ وَ أبْنائِكَ، کَيْفَ کانُوا، وَ حَيْثُ حَلّوُا، وَ کَأَنَّكَ عَنْ
قَليل قَدْ حَلَلْتَ مَحَلَّهُمْ.
فرمود: اى فرزند آدم! به ياد آور آن لحظاتى را که پدران و فرزندان و دوستان
تو چگونه در چنگال مرگ قرار گرفتند، آن ها در چه وضعيّت و موقعيّتى
بودند و سرانجام به کجا منتهى شدند و کجا رفتند، و بينديش که تو نيز
همانند آن ها به ايشان خواهى پيوست پس مواظب اعمال و رفتار خود باش. -
يَا ابْنَ آدَمَ، إنَّما أنْتَ أيّامٌ، کُلَّما مَضى يَوْمٌ ذَهَبَ بَعْضُكَ.
اى فرزند آدم، بدرستى که تو مجموعه اى از زمان ها و روزگار هستى، هر آنچه
از آن بگذرد، زمانى از تو فانى و سپرى گشته است، بنابراين لحظات عمرت را
غنيمت شمار که جبران ناپذير است.
مَنْ حاوَلَ أمْراً بِمَعْصِيَةِ اللهِ کانَ أفْوَتُ لِما يَرْجُو وَ أسْرَعُ لِمَجيىءِ ما يَحْذَرُ.
هرکس از روى نافرمانى و معصيتِ خداوند، کارى را انجام دهد، آنچه را آرزو
دارد سريع تر از دست مي دهد و به آنچه هراسناك و بيمناك مي باشد مبتلا
مي گردد.
الْبُكاءُ مِنْ خَشْيَةِ الله نَجاتٌ مِنَ الّنارِ وَ قالَ:
بُكاءُ الْعُيُونِ، وَ خَشْيَةُ الْقُلُوبِ مِنْ رَحْمَةِ اللهِ.
گريان بودن به جهت ترس از عذاب خداوند، سبب نجات از آتش دوزخ
خواهد بود؛ و فرمود:
گريان بودن چشم و خشيت داشتن دل ها يكى از نشانه هاى رحمت الهى
براى بنده است.
لا يَكْمِلُ الْعَقْلُ إلاّ بِاتّباعِ الْحَقِّ.
بينش و عقل و درك انسان تكميل نمي گردد مگر آن که اهل حقّ و صداقت
باشد و از حقايق، تبعيّت و پيروى کند.
أَهْلَكَ النّاسَ إثْنانِ:
خَوْفُ الْفَقْرِ، وَ طَلَبُ الْفَخْرِ.
فرمود: دو چيز مردم را هلاك و بيچاره گردانده است:
يكى ترس از اين که مبادا در آينده فقير و نيازمند ديگران گردند، و ديگرى
فخر کردن در مسائل مختلف و مباهات بر ديگران است.
مَنْ عَرَفَ حَقَّ أَبَوَيْهِ الاْفْضَلَيْنِ مُحَمَّد وَ عَلىّ، و أطاعَهُما، قيلَ لَهُ:
تَبَحْبَحْ فى أيِّ الْجِنانِ شِئْتَ.
هر شخصى که حقّ والدينش محمّد )ص(، و علىّ )ع( را که با شرافت و با
فضيلت ترين انسان ها هستند، بشناسد و در تمام امور زندگى از ايشان
تبعيّت و اطاعت کند، در قيامت به او خطاب مي شود:
هر قسمتى از بهشت را که خواستار باشى، مي تواني انتخاب کنى و در آن وارد
شوى.
مَنْ طَلَبَ رِضَى اللهِ بِسَخَطِ النّاسِ کَفاهُ الله اُمُورَ النّاسِ، وَ مَنْ طَلَبَ رِضَى النّاسِ
بِسَخَطِ اللهِ وَ کَّلَهُ اللهُ إلَى النّاسِ.
هرکس رضايت و خوشنودى خداوند را در امور زندگى طلب نمايد گرچه
همه افراد از او رنجيده شوند، خداوند مهمّات و مشكلات او را کفايت خواهد
نمود، و کسى که رضايت و خوشنودى مردم را طالب گردد گر چه مورد خشم
و غضب پروردگار باشد، خداوند امور اين شخص را به مردم واگذار مي کند.
إنَّ شيعَتَنا مَنْ سَلِمَتْ قُلُوبُهُمْ مِنْ کُلِّ غِشٍّ وَ غِلّ وَ دَغَل.
شيعيان و پيروان ما اهل بيت عصمت و طهارت )ع( آن کسانى هستند که
افكار و درون آن ها از هر گونه حيله و نيرنگ و عوام فريبى سلامت و تهى باشد.__