... زیارت امام خیلى طولانی بود. دعایى می خواندند. زیارت عاشورا می خواندند و نماز می خواندند. بعد از اینكه تمام می شد، حضرت امام در كنار ضریح مطهر می ایستادند و ظاهرا یك زیارت امین الله هم می خواندند.
این كیفیت تشرف امام به حرم حضرت امیر(ع) و كیفیت زیارت شان واقعا جالب بود و حالت امام در دعاخواندن و زیارت، یك حالت از خود بی خود شدن بود كه كاملا آن عمق اتصال روحى با آن صاحب ضریح و مزار و امامى كه امام زیارتشان می کردند، این اتصال روحى و معنوى كاملا آشكار بود. همین منظره در كربلا در حرم حضرت اباعبدالله و حضرت ابوالفضل سلام الله علیهما اجمعین مشاهده می شد. یكبار هم كه ما اول ورود حضرت امام تا سامرا رفتیم؛ و در سامرا و كاظمین هم همین طور بود.
استاد عمید زنجانى