براي مسافر روزه گرفتن جايز نيست، و تفصيل مسئله، در اين چند صورت است:
1ـ در صورتي كه مسافر پيش از ظهر سفر كند، و پيش از ظهر به وطنش يا محل اقامتش بر نگردد، بايد روزه آن روز را بخورد.
2 ـ در صورتي كه بعد از ظهر مسافرت كند، بايد روزه آن روز خود را تمام كند.
3 ـ در صورتي كه مسافر پيش از ظهر از سفر برگردد، و به خانه يا محلّ اقامت خود برسد، اگر قبلا در سفر افطار كرده باشد، روزه نيست، و در منزل خود هم مي تواند بقيه آن روز را غذا بخورد، ولي بعد از ماه رمضان به جاي اين روزي كه خورده است يك روز قضا مي گيرد، و در صورتي كه در سفر كاري كه روزه را باطل كند انجام نداده باشد، واجب است روزه را بگيرد و جزء روزه ماه رمضان حساب مي شود.
4 ـ در صورتي كه مسافر بعد از ظهر از سفر باز گردد، بايد روزه را بخورد، و پس از ماه يك روز به جاي آن روزه بگيرد.
5 ـ مسافر در صورتي مي تواند در سفر روزه را بخورد كه شرائط قصر در سفرش تمام باشد، همانگونه كه در جزوه نماز يادآوري كرده ايم.
6 ـ در احكام گذشته محل اقامت ده روزه با وطن فرقي ندارد.
7 ـ پاره اي از موارد در سفر هم مي توان روزه گرفت، همان گونه كه در رساله هاي عمليّه يادآوري شده است.

شنبه 91/4/7