خلافت امير المومنين امريست تفويضي از جانب حضرت حق و انتصابيست من عند الله، پس چرا حضرت بارها فرمودند که من هيچ رغبتي به اين خلافت ندارم؟ امري که از جانب خداوند است چرا حضرت رغبتي نداشتند؟
امامت مقامي مقدس و الهي است که خداي متعال به ائمه اطهار ـعليهم السلامـ عطا فرموده است و از لوازم آن فرمانروايي بر اجتماع است؛ چيزي که بر سر احراز آن خونها ريخته شده و نيروهاي فراواني صرف شده و ميشود. حضرت اميرالمؤمنين ـسلام الله عليهـ براي دفع اين توهم که ايشان هم مانند دنياپرستان درصدد احراز چنين پستي بودهاند، ميفرمايند: فرمانروايي بر شما به عنوان يک مقام دنيوي براي من ارزش لنگه کفشي کهنه را ندارد، و بعد اضافه ميفرمايند: مگر اينکه حقي را به صاحبش برسانم يا باطلي را محو کنم.
منبع: پايگاه اطلاع رساني آثار حضرت آيت الله مصباح يزدي
- درباره عقيدهى مشركان درخصوص شفاعت بتها و عقيدهى شيعيان دربارهى شفاعت امامان توضيح دهيد.
- مقصود از نور خدا در زيارت جامعه
- قناعت گنج پایان ناپذیر
- در مورد شخصيت علمي و اخلاقي شيخ انصاري توضيحاتي مي خواستم؟
- انسان تا چه حد مي تواند نسبت به امام حسين(ع) يا ديگر ائمه(ع) ارادت داشته باشد به طوري كه دچار شرك نشود؟
.