مرحوم علامه طباطبايي به فردي كه چنين سؤالي از ايشان پرسيده بود پاسخ ‏لطيفي دادند. فرمودند: صلواتي كه ما مي‌فرستيم اولاً از خودمان چيزي اهدا نمي‌كنيم ‏بلكه به خدا عرض مي‌كنيم و از او مي‌خواهيم كه بر پيامبر و خاندانش رحمت ويژه ‏بفرستد و ثانياً گرچه اين خاندان نسبت به ما محتاج نيستند ولي به ذات اقدس اله كه ‏نيازمندند وبايد دائماً فيض الهي بر آنها نازل شود. ما با اين صلوات در واقع خود را به اين ‏خاندان نزديك كرده‌ايم. بعد مثال مي‌زدند و مي‌فرمودند: اگر باغباني در باغي كه همه‎ ‎گل‌ها و ميوه‌هايش مِلك صاحب باغ است كار كند و از صاحب باغ حقوق بگيرد، روز عيد، ‏يك دسته گل از باغ تهيه كند و به حضور صاحب باغ ببرد آيا عمل او موجب تقرب به ‏صاحب باغ هست يا نه؟ مسلماً هست. اين عمل نشانه ادب باغبان است. صلوات هم ‏ادب ما را ثابت مي‌كند واِلاّ ما كه از خودمان چيزي نداريم. بلكه از ذات اقدس اله مسئلت ‏مي‌كنيم بر مراتب و درجات اين بزرگواران بيفزايد. و همين عرض ادب براي ما تقرّب است.‏

منبع: سایت بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسرا