از دعاهاى مشهور است که اکثر علماى بزرگ به آن عنایت داشته اند. مستحب است این دعا را در ساعت هاى آخرِ روز جمعه بخوانند. این دعا از جناب محمّد بن عثمان عَمْرى(رحمه الله) که یکى از نوّاب چهارگانه امام زمان(علیه السلام) است به سندش از حضرت امام باقر(علیه السلام)و امام صادق(علیه السلام) نقل شده است. همان گونه که در روایت آمده، این دعا براى رفع شرّ و ستم دشمنان و اجابت سریع دعاها و پاداش فراوان الهى، مؤثّر است.
سِمات، جمع «سمه» به معناى علامت ها و نشانه هاست، گویا نشانه هاى اجابت در این دعا پیداست، (بحارالانوار، جلد 87، صفحه 102).