در منطقه نبرد، خيمه ها و چادر هايي براي سكونت خاندان امام حسين(عليه السلام) و يارانش بر پا شده بود. مكان استقرار خيمه ها حدود سيصد متر، يا كمي بيشتر، با ميدان جنگ فاصله داشت. امروزه، در جنوب غربي حرم مطهر و 250 متري صحن، مكاني را به مساحت دو هزار متر مربع ديوار كشي كرده اند و در وسط آن ساختماني شبيه خيمه اي بزرگ ساخته اند كه چهارصد متر مربع مساحت دارد. وسط ساختمان، سمت قبله، جايگاه امام سجاد(عليه السلام) و محل عبادت آن حضرت است. در قسمت ورودي در بزرگي است كه با چند پله به سطح خيمه گاه مي رسد. بعد از در ورودي، سمت راست و چپ شانزده فرورفتگي قوسي شكل همانند كجاوه در دو طرف با آجر ساخته اند كه نشان از شانزده كجاوه اي است كه خانواده هاي شهيدان كربلا را از آن جا به سوي كوفه بردند. در قسمت پاياني و سمت راست ساختمان، كه حدود 5/1 متر گودتر است، غرفه اي حدود بيست متر قرار دارد كه محل عبادت اهل بيت بود.1 بر سردر و آستان ورودي خيمه گاه شعرهايي از سيد حسين علوي كربلايي روي سنگ مرمر نقش بسته است.2 در زير خيمه گاه چاهي است كه به چاه حضرت عباس(عليه السلام) مشهور است و مردم از آب آن مي نوشند و صورت خود را مي شويند.3 فاصله خيمه گاه تا تل زينبيه پانصد متر است. برخي مكان اصلي قتلگاه را در نزديكي مستشفي حسين(بيمارستان امام حسين(عليه السلام)) مي دانند.4 اين نظر بر اساس شواهد صحيح تر است، زيرا تا قبل از قرن چهاردهم كساني كه خيمه گاه را ديده اند آن را در جايي كه اكنون بيمارستان امام حسين(عليه السلام) است ذكر كرده اند.5 قبر احمد بن محمد معروف به بن فهد حلي، از فقيهان بزرگ اماميه در(757 ـ 841ق) در بقعه اي جداگانه در جنوب خيمه گاه قرار دارد.6
پي نوشت ها:
1. زماني، همان، 116 ـ 117.
2. آل طعمه، تراث كربلا، 111 ـ 112.
3. اديب الملك، همان، 157.
4. مدرسي، همان، 335 ؛ آل طعمه، همان، 88
5. آل طعمه، همان جا.
6. اديب الملك، همان، 157.
منبع: عتبات عاليات عراق؛ دكتر اصغر قائدان
