میلاد با سعادت امام رئوف حضرت ثامن الحجج امام علی ابن موسی الرضا(ع) را تبریک و تهنیت عرض می نماییم.

یازدهم ذی القعده سالروز میلاد امام رضا(ع) عالم آل محمد است؛ هنگامه ای زیبا که آوای دلنشین نقاره ها در مشهد طنین انداز می شوند و خورشید درخشان خراسان میزبان عاشقانی خواهد شد که به اشتیاق دیدار با امام مهربانی و کرامت دعاهای خویش را روانه بارگاه ملکوتی ایشان می کنند.

هشتمین ستاره پرفروغ آسمان امامت امام علی بن موسی الرضا(ع) در 11 ذی القعده 148 هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود و شیعیان را غرق در شادی و سرور کرد. این امام همام فرزند امام موسی کاظم(ع) و نجمه خاتون از برترین زنان عالم بود.

«ابوالحسن، ابوالحسن ثانی و ابوعلی» از کنیه های ایشان به شمار می رود، مشهورترین لقب این بزرگوار «رضا» و «عالم آل محمد» محسوب می شود و از دیگر لقب های امام رضا(ع) «صابر، فاضل، رضی، وفی، صدیق، زکی، سراج اللّه، نورالهدی و ضامن آهو» است.

امام هشتم شیعیان دوره کودکی خویش را در کنار پدر بزرگوارش سپری کرد و از سرچشمه دانش و علم ایشان سیراب و با علوم زمانه آشنا شد و پس از شهادت هفتمین امام شیعیان رسالت سنگین امامت را به مدت 20 سال برعهده گرفت تا با هدایت مسلمانان در مسیر سعادت در جهت تحقق اهداف این دین مبین گام بردارد.

دوره امامت ایشان همزمان با دوران خلافت هارون الرشید، مامون و امین عباسی بود، عصری که ظلم و ستم فراوانی بر خاندان اهل بیت(ع) و شیعیان روا می شد. در دوره مامون به علت آن که پایه های حکومت خویش را با وجود علویان به ویژه امام رضا(ع) در خطر می دید از همان ابتدا تصمیم گرفت تا با کمک «فضل بن سهل» وزیر خود، پایه های این خلافت را با استفاده از موقعیت امام(ع) محکم سازد.

بنابراین در ظاهر پیشنهاد خلافت و جانشینی را به امام رضا(ع) داد و بنا را بر این گذاشت در صورت مخالفت ایشان موضوع ولایتعهدی را مطرح کند تا اینگونه حکومت خویش را در میان شیعیان، مشروع جلوه دهد.

وی نخست امام رضا(ع) را به اجبار از مدینه به خراسان فراخواند و هنگامی که هشتمین امام شیعیان(ع) به مرو وارد شد، مردم بسیاری از امام رضا(ع) استقبال کردند و مامون با استفاده از این فرصت به سرعت پیشنهاد ولایتعهدی را به امام (ع) داد اما آن بزرگوار این موضوع را نپذیرفت. به همین دلیل این خلیفه عباسی تمام تلاش خود را برای کاهش جایگاه معنوی و خدشه دار کردن چهره وی با برگزاری جلسه های مناظره به کار بست اما همواره دانش بیکران آن امام همام سبب پیروزی ایشان در این مناظره ها می شد.

عوامل یاد شده سبب شد تا توطئه های مامون عباسی با شکست رو به رو شود و سرانجام او که جایگاه سیاسی خویش را در خطر می دید دستور داد تا در 30 صفر 203 هجری قمری هشتمین امام شیعیان(ع) را مسموم کنند و به شهادت برسانند. اینک بارگاه ملکوتی ایشان در مشهد مقدس، زیارتگاه دوستداران اهل بیت (ع) است.